Λίγα λόγια για τον Σακχαρώδη διαβήτη…

1. Τι είναι ο Διαβήτης ;

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μία νόσος που χαρακτηρίζεται από αύξηση της συγκέντρωσης του σακχάρου (δηλ της γλυκόζης) στο αίμα (υπεργλυκαιμία), γιατί ο οργανισμός αδυνατεί να την χρησιμοποιήσει στα κύτταρα του ικανοποιητικά. Αυτή η αδυναμία εμφανίζεται είτε γιατί το πάγκρεας παράγει λίγη ή καθόλου ινσουλίνη, είτε γιατί η παραγόμενη ινσουλίνη δεν λειτουργεί σωστά.

2. Είναι συχνός ο Διαβήτης?

Υπολογίζεται ότι πλήττει το 9% του παγκόσμιου πληθυσμού άνω των 18 ετών. Στην Ελλάδα εκτιμάται ότι ο αριθμός των πασχόντων από διαβήτη αγγίζει το 1,3 εκατομμύρια με βάση τα πρώτα αποτελέσματα της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρίας. Συνεπώς, ο Σακχαρώδης Διαβήτης τείνει να αναδειχθεί τα τελευταία χρόνια σε παγκόσμια επιδημία.

3. Πόσοι τύποι Διαβήτη υπάρχουν?

Οι κύριοι τύποι σακχαρώδους διαβήτη είναι ο διαβήτης τύπου 1 και ο διαβήτης τύπου 2.

Ο διαβήτης τύπου 1 είναι λιγότερο διαδεδομένος, προσβάλλει παιδιά και νεαρούς ενήλικες, αλλά μπορεί να εμφανιστεί και σε μεγαλύτερη ηλικία.

Ο διαβήτης τύπου 2 είναι πολύ πιο συνήθης, σχετίζεται με τον τρόπο ζωής και αντιπροσωπεύει το 85-90% όσων έχουν διαβήτη.

4. Ποιες είναι οι διαφορές του Διαβήτη τύπου 1 και του Διαβήτη τύπου 2;

Ο Διαβήτης τύπου 1 είναι αυτοάνοσο νόσημα στο οποίο ο οργανισμός για άγνωστη αιτία αντιλαμβάνεται ως ξένα τα β-κύτταρα του παγκρέατος που παράγουν την ινσουλίνη και τα καταστρέφει. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την παντελή έλλειψη έκκρισης ινσουλίνης και την εμφάνιση διαβήτη τύπου 1. Από την πρώτη στιγμή, το άτομο με διαβήτη τύπου 1 θα χρειαστεί να ακολουθήσει θεραπεία με ινσουλίνη. Συνήθως εμφανίζεται σε παιδική ή νεαρή ηλικία.

Ο Διαβήτης τύπου 2 χαρακτηρίζεται αρχικά από αντίσταση στην ινσουλίνη, δηλαδή αδυναμία του οργανισμού να χρησιμοποιήσει σωστά την ινσουλίνη που παράγει. Η αντίσταση στην ινσουλίνη εμφανίζεται συχνότερα σε παχύσαρκα άτομα και σταδιακά οδηγεί σε ελλιπή έκκριση ινσουλίνης. Ο διαβήτης τύπου 2 εξελίσσεται πολύ πιο αργά. Η θεραπεία γίνεται με αντιδιαβητικά δισκία αλλά μετά από μερικά χρόνια θα χρειαστεί και σε αυτήν την περίπτωση θεραπεία με ινσουλίνη. Ωστόσο, το χρονικό διάστημα μέχρι την έναρξη αγωγής με ινσουλίνη ποικίλλει από ασθενή σε ασθενή και παρουσιάζει μεγάλη διακύμανση.

Ο Διαβήτης τύπου 2 εμφανίζεται συνήθως σε άτομα μεγάλης ηλικίας αν και ο σημερινός ανθυγιεινός τρόπος ζωής οδηγεί στην εμφάνισή του σε ολοένα και μικρότερες ηλικίες. Μάλιστα στην Ελλάδα που έχει από τα χειρότερα ποσοστά παιδικής παχυσαρκίας στην Ευρώπη, εμφανίζονται σποραδικά περιστατικά διαβήτη τύπου 2 και σε παιδιά.

5. Ο διαβήτης είναι κληρονομικός?

Ο Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 2 σχετίζεται με κληρονομικότητα. Αντίθετα, για το Διαβήτη τύπου 1 δεν αναφέρεται κληρονομικότητα.

6. Τι επιπλοκές μπορεί να προκαλέσει ο Σακχαρώδης Διαβήτης?

Ο σακχαρώδης διαβήτης έχει χρόνια πορεία και μπορεί να προκαλέσει μια σειρά σοβαρών επιπλοκών όπως,

7. Πώς θα αναγνωρίσετε ότι έχετε διαβήτη?

  • Τα πιο συχνά συμπτώματα του διαβήτη είναι τα «»: Πολυουρία, Πολυφαγία, Πολυδιψία
  • Ξαφνική και ανεξήγητη απώλεια βάρους
  • Θολή όραση
  • Αδυναμία, υπνηλία, κούραση
  • Καθυστερημένη επούλωση πληγών
  • Μούδιασμα των άκρων
  • Υποτροπιάζουσες κυστίτιδες (συχνές ουρολοιμώξεις)

8. Ποιοι όμως πρέπει να ελέγχονται για πιθανό διαβήτη, μετρώντας ένα σάκχαρο νηστείας?????

  1. Όσοι είναι 45 χρονών και άνω
  2. Όσοι είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι
  3. Όσοι έχουν οικογενειακό ιστορικό διαβήτη από γονείς, αδέρφια, παιδιά
  4. Όσοι έχουν υπέρταση ή καρδιαγγειακά νοσήματα
  5. Όσες γυναίκες εμφάνισαν διαβήτη στην κύηση
  6. Όσες γυναίκες έχουν γεννήσει παιδιά με βάρος πάνω από 4 κιλά
  7. Όσες γυναίκες πάσχουν από σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών

9.Πώς δε θα εκδηλώσετε ποτέ Σακχαρώδη διαβήτη?

Μακάρι να υπήρχε μια απόλυτη απάντηση στην ερώτηση αυτή. Πάντως είναι στο χέρι του καθενός να μειώσει σημαντικά τις πιθανότητες να εμφανίσει διαβήτη τύπου 2 ακολουθώντας υγιεινή ζωή με σωστή διατροφή, άσκηση και χωρίς κάπνισμα. Ο ΣΔ 2 οφείλεται σε συνδυασμό γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων. Εξ αυτών, οι περιβαλλοντικοί είναι τροποποιήσιμοι και συνεπώς σε αυτούς στοχεύουν τα μέτρα πρόληψης, τα οποία είναι:

  • Μείωση του σωματικού βάρους
  • Άσκηση (π.χ.γρήγορο περπάτημα) 30 λεπτών ημερησίως, τουλάχιστον πέντε φορές την εβδομάδα
  • Μείωση του λίπους των τροφών ημερησίως
  • Αύξηση των φυτικών ινών (φρούτα και λαχανικά) στη διατροφή ημερησίως